İzahat

Memed bir gazeteci gibi gerçeği ve bir sanatçı gibi güzeli arar. Başka bir deyiş ile bu siyasi ve estetik bir form arayışıdır. Bu arayış otorite ve anlam üzerine odaklanır. Memed hafızada, bedende ve sokakta, ailede ve devlette, entrikayı, felaketi ve mucizeyi arar.

Allahım! İyi ki gazeteci değilim, çağdaş sanatçıyım. Yoksa halim ne olurdu? Devlet veya mafya tarafından öldürülür veya hapse atılırdım. Ya da en iyi ihtimal ile işsiz bırakılırdım. Oysa bir çağdaş sanatçı olduğum için hem zenginlerle ilişki içindeyim hem de muhalif bir tavır takınarak itibar sahibi olabiliyorum. Daha ne olsun? Kısacası çağdaş sanatçılığın, gerçek gazeteciliğin yerine geçtiğini düşünüyorum. Sanırım ben, gerçek gazeteciliğin yerine geçmekle görevliyim. Ben, devlet ve sermayenin bir prodüksiyonuyum. Daha karışık söyleyecek olursam, Alain Badiou’dan değiştirerek şöyle diyebilirim: Ben, adlandıramadığımın üzerine kurmuşum kendimi. Ben, mevcudiyete getiremediğim şeyi merkezde bırakmışım. O, benim bile bilmediğim bir sır. Sonsöz: Gerçeği aramak, güzeli aramaktan daha tehlikeli.

Yukarıdaki italik paragraftaki ironi Memed'in çalışmalarında da var. Bu çalışmalar anlamı uzaktan kurmayı amaçlarlar. Metonimiyi kırmak, bir metafor oluşturmak ve bir minyatür şiire dönüşmek isterler. Memed için önemli olan bir başka konu, bir çalışmanın ortaya çıkmasını sağlayan düşünce rejimini adlandırmak. Bunlar 11 başlık altında toplanabilir. 

Statement

Memed seeks the truth like a journalist and the beautiful like an artist. In other words, this is a search for political and aesthetic form. This search focuses on authority and meaning. Memed seeks intrigue, disaster and miracle in memory, in the body and the street, in the family and the state.

Dear God! It is so fortunate that I am a contemporary artist and not a journalist. What would befall me? I would be murdered either by the state or the mafia, or I would be sent to prison. Or, at best, I would be left unemployed. Yet because I am a contemporary artist I both have ties with the rich, and I can adopt a critical stance to gain a reputation. What else can you want? In brief, I think that being a contemporary artist has replaced real journalism. I believe that I am tasked with replacing real journalism. I am a product of the state and capital. To put it in a more confusing manner, I shall paraphrase Alain Badiou: I have established myself on the unnamable, on what I cannot name. I left what I could not realize in the centre. That is a secret that even I do not know. Epilogue: Seeking truth is more dangerous than seeking the beautiful.

The irony in the italic paragraph above exists in Memed’s works as well. These works aim to establish meaning from a distance. They seek to disable metonymy, create a metaphor and transform into a miniature-poem. Another matter of importance for Memed is to name the regime of thought that enables the emergence of a work. These factors can be collected under 11 headings. 

  1. [harfimsi letteresque]
  2. [türdeş harf homogeneous letter]
  3. [kaligram calligram]
  4. [asemik yazı asemic writing]
  5. [adsızform namelessform]
  6. [ideogram ideogram]
  7. [narsist tabela narcissistic signboard]
  8. [kaligrafigür calligraphigure]
  9. [buluntu found object or image]
  10. [düşünce üçgeni triangle of thought]
  11. [elin düşüncesi the hand’s thought]