Yavaş Olmalı,
En Küçük Sesleri Duymalı
One Must Be Slow,
and Hear the Smallest Voices
çevresi kurşun dönülmüş eski MDF malzeme üzerine, plastik kulak, gerçek salyangoz kabuğu, pirinç salyangoz ve
5 farklı tel plastic ear, real snail shell,
brass snail, and 5 different types of wire
on old MDF lined with lead
50 × 60 × 2 cm
Bu toprak üstünde karanlığı kucaklayan bir ışık bulmayı umut ederek sürünüyorum.
Kalbim ve kabuğum arasında bir yerlerde bir gerçeklik yarattım. Tek kullanımlık.
Hissettiklerim bana anlatılanlarla savaşıyor.
Bu yüzden kendimi daha önce anlatılmamış hikayelerle besliyorum. Ve onlar bana fısıldıyorlar:
“Bazılarına göre hep geç kalıyorsun. Buna rağmen hala, zamanında orada olacağına inanmayı seçiyorsun.”
Cevap verecek cesareti şimdi buluyorum. Terk edilen olmak umrumda değil.
Asla üzgün değilim. Yetişemediğim her ne varsa, daha en başından, bana ait değildi.
Müge Weigl
I’m crawling on this ground, hoping to find a light that embraces the darkness.
Somewhere between my heart and my shell I created a reality,
It’s for single use only.
What I sense fights with what I’ve been told,
So I only feed myself with the stories untold.
And they whisper to me:
You are always late, according to some.
Though you still chose to believe you will be there in time.
I now find the courage to reply, I don’t care if I’m the forsaken one.
I am never sorry. Things that I’ve missed were not mine to begin with.
Müge Weigl