­Türkiye Cumhuriyeti için en önemli imge, kurucu baba ikonu olan Atatürk. 1923’ten bugüne birbirinden hayli uzak pek çok düşünce, ister özgürlükçü olduğunu iddia etsin ister muhafazakar, ister darbe yapanın ta kendisi veya bir tarikat lideri olsun “Atatürk”ü kendi arzuları ve hedefleri doğrultusunda kullandılar. Temellerini sağlamlaştırmak, baskıdan korunmak veya başka sebeplerle buna ihtiyaçları vardı. Uzun seneler boyunca yıkılmaz gözüken bu dogmatize edilmiş fikrin içini boşaltmak kendisini yıkmaktan daha kolay ve daha tehlikesizdi. Kelimenin gerçek anlamıyla bu düşünce, farklı sosyal sınıflar ve ideolojiler tarafından çekiştirildi. Çocukların sahiplenemeyip iki ucundan çekiştirdikleri bir oyuncak gibi. Ve bu oyuncak çekiştirildikçe anlamsızlaştı ve anlamsızlaşkıça görünmez oldu. Bugünkü görüntü 1923’tekinden çok daha farklı.